Znaczenie transportu kolejowego jest na szczęście dostrzegane przez Unię Europejskiej, która w planach do roku 2050 założyła rozwój głównych szlaków komunikacyjnych. W ramach tych planów priorytetowe jest wybudowanie „sieci bazowej” korytarzy, z których każdy obejmuje kilka rodzajów transportu – dotyczy sieci kolejowych, drogowych, wodnych i powietrznych.
Ustalono 9 kluczowych korytarzy, które zostały wyznaczone jako najważniejsze szlaki komunikacyjne Unii Europejskiej (TEN-T -Transeuropejska sieć transportowa, z ang. Trans-European Transport Networks), są nimi korytarze:
- Morze Bałtyckie – Morze Adriatyckie
- Morze Północne – Morze Bałtyckie
- Morze Śródziemne
- Wschód / wschodnia część regionu Morza Śródziemnego
- Skandynawia – Morze Śródziemne
- Ren – Alpy
- Atlantyk
- Morze Północne – Morze Śródziemne
- Ren – Dunaj.
Każdy z 9 głównych korytarzy obejmuje trzy rodzaje transportu, co najmniej trzy państwa członkowskie i dwa odcinki transgraniczne. Sieć elementarna obejmie 94 główne porty europejskie z połączeniami kolejowymi i drogowymi, 38 najważniejszych lotnisk z połączeniami kolejowymi do dużych miast, 15 tys. km linii kolejowych dużych prędkości oraz 35 projektów transgranicznych, które mają pomóc w usunięciu tzw. wąskich gardeł.